Zingen met hart en mond

Lezen: Exodus 15:1-21

'Gij leidt door Uw weldadigheid dit volk, dat Gij verlost hebt."

Exodes 15:13

Alle lof en eer wordt in dit lied toegebracht aan Jehova, Die voor Zijn volk in hachelijke omstandigheden een pad baande door de Rode Zee en ten gerichte kwam tegen de onderdrukkers van Israël. Ook wordt in deze zegezang beleden, dat de HEERE absoluut zeker de hand zal houden aan Zijn erfdeel. De natiën zullen beducht zijn voor Jakobs God en Israël zal Kanaän verwerven.

Hoe indrukwekkend zal het uit duizenden monden geklonken hebben: “De HEERE is mijn Kracht en Lied - de HEERE zal in eeuwigheid en geduriglijk regeren”. Maar kwamen de harten der duizenden ook overeen met hetgeen dat klonk uit hun monden? Ach, de geschiedenis van de woestijnreis leert dat het volk gedurig en steeds weer opnieuw murmurerend of zeer ontevreden mopperend en wantrouwend tegenover de Allerhoogste stond.

Ik denk aan onze kerkdiensten. Uit volle borst worden de Psalmen aangeheven. Maar klopt ons hart in ons lied? Beoefenen wij in de praktijk, hetgeen wij met onze monden zongen? Beschaamdheid moet ons het hoofd doen buigen.

Och, dat het daarbij niet blijven zal. Dat het komen mag tot de smeking dat de Heilige Geest ons in alle waarheid zal leiden en ons de verzen zal doen inleven. Het mag leiden tot: “Ik zal met hart en mond, o HEER’, Uw Naam verhogen en Uw eer.” Hoort u het? Eerst met het hart en daarna ook met de mond! Dan zal uw plaats eenmaal mogen zijn in het machtige koor, dat het gezang van Mozes zal zingen (zie Openbaringen 15 vers 3).

Ds. E. van Meer

November/december 2025

’Gij volken, hoort; waar g’ in de wereld woont,
't Zij laag van staat, of hoog, met eer bekroond;
’t Zij rijk of arm, komt, luistert naar dit woord.
Mijn mond brengt niets dan lout’re wijsheid voort,
Bij mij in ’t hart opmerkzaam overdacht.
Ik neig het oor, daar ’k op Gods inspraak wacht,
Naar ’s Heeren spreuk, en zal u, op de snaren
Der blijde harp, geheimen openbaren.”