TOENEMENDE NOOD EN AANHOUDEND GEBED

Lezen: Exodus 5

'Farao beval: Men verzware den dienst over deze mannen’.

Exodus 5:9

Door de dienst van Mozes had Jehova aan Israël bevrijding uit de slavernij laten aanzeggen. Een straal van hoop viel in het hart van het geknechte volk.

Maar deze zou spoedig wijken, want de druk bij de tichelstenen werd nog verzwaard. De HEERE deed Zijn volk op het smartelijkst onder de roede doorgaan, opdat Zijn uitkomst te majesteitelijker zou wezen.

Gods gekenden weten er van. Zij kregen een belofte van heil en zagen uit naar de vervullinguit, meer dan de wachters naar de morgen verlangen. Doch het werd niet licht om en in hen; de duisternis nam veeleer toe. De HEERE bracht Zijn keurlingen, ondanks Zijn toezegging, nog dieper in den nood.

Geen wonder, dat wij in zulke omstandigheden murmureren, gelijk Israël, en 's HEEREN woord in twijfel trekken. De duivel is er spoedig bij, om hoonlachend te vragen: ‘Ha, waar is nu uw God op Wien gij vertrouwde?’ En de binnenpraters laten zich evenmin onbetuigd.

Mozes, en niet Israël, moge ons voorbeeld zijn. Hij kreeg de God der belofte aan te lopen gelijk een waterstroom en de Hemel stelde hem gerust, dat Jehova een Waarmaker van Zijn woord is, maar ... op Zijn tijd.

Bekommerden, wacht op de HEERE, Zijn trouw zal blijken! Hij is de Rotssteen, Wiens werk volkomen is. Versaagt dan niet. Hij verandert de doodsschaduw in de morgenstond.

Ds. E. van Meer

Februari/maart 2025

"Zou God Zijn genâ vergeten?
Nooit meer van ontferming weten?
Heeft Hij Zijn barmhartigheên
Door Zijn gramschap afgesneên?"